Liber Vetustissimus Gorlicensis. Das älteste Görlitzer Stadtbuch. Najstarsza księga miejska zgorzelecka. 1305–1416, część III

Trzecia część  zamyka edycję najstarszej księgi miejskiej zgorzeleckiej –  tak zwanej Czerwonej Księgi, należącej jednocześnie do najstarszych i najobszerniejszych niemieckich ksiąg miejskich – publikowanej jako edycja krytyczna od roku 2017, w ramach serii Fontes Iuris Polonici. Prawo Miejskie.  Tom zamykający, jak i poprzednie, ukazuje się w komplecie z płytą, na której znajdują się skany odpowiednich stron rękopisu źródła oraz zbiorczy indeks (dla cz. I-III), co jest cennym badawczo dopełnieniem i jednocześnie ułatwieniem dla Czytelników. Wyjątkowość tomu trzeciego polega na uwzględnieniu także równolegle sporządzanego brudnopisu księgi (nry 7687-8684) – przyjmuje się, że prowadzono go jako protokół sądowy na posiedzeniach, by następnie większość z owych notatek/zapisek przenosić  do Czerwonej Księgi. Obok zapisek brudnopisu, które skopiowano do Rotes Buch, archiwista zgorzeleckiej Rady, Richard Jecht, zanotował ołówkiem strony i kolumny, na których znajdują się odpowiadające im zapiski w czystopisie.  Warto przy tym dodać, że przenosząc te treści do Czerwonej Księgi, pisarz nie zawsze zachowywał kolejność chronologiczną.  Konkordancje zapisek brudnopisu i księgi miejskiej zgorzeleckiej oraz konkordancja nazw miejscowych (w językach polskim, niemieckim i czeskim) stanowią także bardzo istotną pomoc podczas korzystania z edycji.

Edycję wszystkich trzech części przygotował ten sam polsko-niemiecki zespół badaczy: Christian Speer, Krzysztof Fokt i Maciej Mikuła, a za indeks w bieżącym (podobnie jak w poprzednim, drugim) tomie  odpowiada Robert Koszellini.  Mająca już swoją renomę publikacja źródłowa mimo wyjątkowego stopnia skomplikowania, wynikającego z uwzględnienia tym razem w edycji także brudnopisu, została przygotowana bardzo starannie tak pod względem warsztatu naukowego, jak i  standardu poligraficznego, a ukazuje się nakładem TN Societas Vistulana we współpracy ze stroną niemiecką, a przede wszystkim dzięki finansowaniu z grantu w ramach programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki”  za lata 2014-2020. Autorzy publikacji związani są z Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg (Ch. Speer) oraz z Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie (Krzysztof Fokt i Maciej Mikuła).