Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 8, części A i B)

125,00 

Data wydania: 2015

Ilość stron: 284

Format: A4

Rodzaj oprawy: twarda

Miejsce wydania: Warszawa

ISBN: 978-83-65548-01-6 (t. 8), 978-83-61033-70-7 (całość)

Pozostałe informacje

W latach 1779–1783 wojskowi kartografowie austriaccy pod kierunkiem ppłk. Friedricha von Miega sporządzili dokładną mapę tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii, czyli ziem polskich zagarniętych przez Austrię w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej. Arkuszom mapy towarzyszą opisy kartowanego terenu obejmujące charakterystykę lasów i roślinności, ukształtowania terenu, rzek i wód oraz ważniejszych budowli o znaczeniu militarnym (zamki, dwory, kościoły i klasztory).

Tom 8 składa się z dwóch części. Pierwszy wolumin zawiera obszerne opisy wojskowe w języku niemieckim i we współczesnym polskim tłumaczeniu, opatrzone aparatem krytycznym oraz indeksami do tekstu źródłowego i do samej mapy. Zawartość drugiego woluminu stanowi 28 arkuszy map sekcji: 160–162, 180–182, 202–205, 226–229, 251–255, 283–286 (23 oryginały i 5 kopie) w skali 1:28.800. Mapy obejmują terytorium między górzystym pasmem Roztocza i Bugiem. To najbardziej wysunięta na północ część Galicji, która niedługo po jej utworzeniu, bo już w 1809 r., przestała być Galicją, bowiem, utracona przez Austrię, została włączona do Księstwa Warszawskiego, a później Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim. Leżą na tym terenie stare, wczesnośredniowieczne ośrodki grodowe Rusi kijowskiej, takie jak Czerwień, Wołyń czy Sutiejsk, które już w XIII wieku zakończyły swój żywot, a śladem po nich są jedynie grodziska, nota bene zarejestrowane na mapie. Inne, jak Horodło, Hrubieszów, Grabowiec i Szczebrzeszyn, istniejące dowodnie jeszcze w epoce państwa ruskiego, czy Tyszowce, wobec których takiej pewności nie mamy, kontynuowały swoje funkcje miejskie i terytorialne długo, część z nich do dzisiaj. Są tu również miasta młodsze, lokowane w czasach już nowożytnych, a wśród nich Zamość — „miasto idealne” zbudowane przez Jana Zamoyskiego, które wyrosło na stolicę regionu.

Pod względem fizyczno-geograficznym przedstawiony na mapach teren obejmuje części makroregionów Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Wyżyny Wołyńskiej oraz skrawki: na północnym wschodzie Polesia Wołyńskiego, na południowym wschodzie — Kotliny Bugu. Leżą tu tereny o mocno zróżnicowanych warunkach osadniczych: od gęsto zalesionego, górzystego pasma roztoczańskiego, kolonizowanego intensywniej dopiero w XV–XVII wieku, po żyzną, pokrytą czarnoziemem strefę między Huczwą i Bugiem, dobrze zagospodarowaną już w średniowieczu.

  • część A: wstępna — opisowa, ilustrowana, w języku polskim i niemieckim, format książki A4, ss. 284
  • część B: 28 map w pudełku (arkusze luźne, pełnokolorowe reprodukcje w formacie oryginalnym)

Komplet w folii termokurczliwej.

Miejsce i rok wydania: Warszawa 2015

ISBN 978-83-61033-70-7 (całość)

ISBN 978-83-65548-01-6 (t. 8)

Może spodoba się również…

  • Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 12, części A, B, C)Dodaj do koszyka

    Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 12, części A, B, C)

    Wydał Zdzisław Budzyński przy współpracy Oleha Dukha, Bogusława Dybasia i Łukasza Walczego

    125,00 
  • Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 9, części A, B, C)Dodaj do koszyka

    Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 9, części A, B, C)

    Wydał Andrzej Janeczek przy współpracy Bogusława Dybasia i Łukasza Walczego

    125,00 
  • Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 7, części A, B, C)Dodaj do koszyka

    Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 7, części A, B, C)

    Redakcja Waldemar Bukowski, Bogusław Dybaś, Zdzisław Noga

    125,00